ഓര്‍മ്മ വെച്ച നാള്‍ മുതല്‍ അവന്‍ എന്റെ ഒപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നു വേര്‍പ്പെടുത്താന്‍ ആവാത്ത വണ്ണം എന്റെ സന്തോഷങ്ങളും സങ്കടങ്ങളും അവനുമായി ഇഴ പിരിഞ്ഞു നിന്നു എന്റെ നേട്ടങ്ങള്‍ ഞാന്‍ എന്റേത് മാത്രം ആക്കി.എന്റെ പരാജയങ്ങള്‍ ഞാന്‍ അവന്റെ തലയില്‍ കെട്ടി വെച്ചു അവനെ കുറ്റം പറഞ്ഞു .എന്നാലും ഒരുപാട് ഒരുപാട് വര്‍ഷങ്ങള്‍ അവന്റെ ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കും സന്തോഷത്തിനും മാത്രമായി ഞാന്‍ ജീവിച്ചു .
ഒരു വസന്തമായി സുഗന്ധമായി സംഗീതമായി മഴയായി കാറ്റായി പേമാരിയായി പിന്നെയും വാക്കുകള്‍ കൊണ്ട് പറയാന്‍ ആവാത്ത എന്തൊക്കെയോ എന്തൊക്കെയോ ആയി ആവള്‍ എന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്നു വരുന്നത് വരെ.അവന്‍ തന്നെയായിരുന്നു അവളെ എനിക്ക് കാട്ടിത്തന്നത് പലപ്പോഴും ഒഴിഞ്ഞു മാറി നിന്ന എന്നെ അവന്‍ തന്നെ ആണ് അവളിലേക്ക്‌ അടുപ്പിച്ചത് എന്നിട്ടും അവള്‍ എന്റേതായ നിമിഷം മുതല്‍ ഞാന്‍ അവനെ മറന്നു
ഉണര്‍വില്‍ ഉറക്കത്തില്‍ സ്വപ്നങ്ങളില്‍ എല്ലാം എല്ലാം അവള്‍ മാത്രം.അവള്‍ മാത്രമായ ഒരുപാട് വര്‍ഷങ്ങള്‍ അവളുമെന്നെ ഒരുപാട് സ്നേഹിച്ചു അവനെ കുറിച്ച് ഒരിക്കലും ഓര്‍ക്കാന്‍ അവസരം നല്‍കാതെ.ആ നാളുകളില്‍ അവന്‍ എനിക്ക് നഷ്ട്ടമായതായി ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു.പക്ഷെ സ്നേഹത്തിന്റെ അഹങ്കാരത്തില്‍ എനിക്കിനി എന്തിനാ അവന്‍
നാശം പിടിച്ച ഒരു ദിവസം അവള്‍ പടിയിറങ്ങി.സ്നേഹം തീര്‍ന്നത് കൊണ്ടല്ല തെറ്റുകള്‍ എന്റേത് മാത്രം ആയിരുന്നു അവനെ കൂടി ഞാന്‍ അവളില്‍ കണ്ടെത്താന്‍ ശ്രമിച്ചിരുന്നിരിക്കാം.മറ്റു വഴികള്‍ ഇല്ലായിരുന്നു അവള്‍ക്ക്. അവന്‍ പോലും കൂട്ടിനില്ലാതെ ഞാന്‍ മാത്രമായി.അവനെ വീണ്ടും സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങാന്‍ എനിക്കായില്ല.
അവന്‍ മറ്റാരുമായിരുന്നില്ല എന്റെ മനസ്സ് തന്നെ.അവള്‍ ജീവിതത്തില്‍ നിറഞ്ഞതോടെ ഞാന്‍ മറന്ന എനിക്ക് നഷ്ട്ടമായ എന്റെ മനസ്സ്.എനിക്ക് അവനെ മുഴുവനായും നഷ്ട്ടപെട്ടു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.തലച്ചോറില്‍ ഒരു കടലിന്റെ ഇരമ്പല്‍ മാത്രം കേള്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങിയ നാളുകള്‍ ഓര്‍മ്മ നൂലുകള്‍ പിഞ്ഞി കീറാന്‍ തുടങ്ങിയ നാളുകള്‍
അവനെ സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങാന്‍ എനിക്കവളുടെ ഓര്‍മ്മകള്‍ ഉള്ളിടത്ത് നിന്നു പോലും അകലണമായിരുന്നു അങ്ങനെ ഞാന്‍ ഓട്ടം തുടങ്ങി.പിന്നെ പറന്നു സ്വപ്നങ്ങളെ കയ്യെത്തി പിടിക്കാന്‍ വേണ്ടിയല്ല ഓര്‍മകളില്‍ നിന്നു ഒരു ഒളിച്ചോട്ടം ജീവിതത്തില്‍ നിന്നും
ഒരല്‍പ്പം സമാധാനത്തിനായി ഉള്ള പരക്കം പാച്ചിലിന്റെ നാളുകളില്‍ ഒന്നില്‍ ഞാന്‍ ഒരുപാട് ചിരിയും കരച്ചിലും സന്തോഷവും ഒക്കെ കോറിയിട്ട ഒരു ബ്ലോഗ്‌ താളില്‍ എത്തിപ്പെട്ടു അടുത്ത കാലത്തായി ഒന്നും ആവശ്യപ്പെടാത്ത അവന്‍ ഒരു ആഗ്രഹം പറഞ്ഞു അളിയാ ചിതലരിച്ചു പാതിയില്‍ കൂടുതലും ദ്രവിച്ചു തീര്‍ന്ന എനിക്ക് ഒരു വ്യായാമം വേണം വെറുതെ ഇരിക്കുമ്പോ എനിക്ക് എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ വെറുതെ എഴുതണം ഒന്നും ഓര്‍ക്കാതിരിക്കാന്‍.നിനക്ക് വീണ്ടും എന്നെ സ്നേഹിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞാലോ ..
ശേഷം ചിന്ത്യം....
Sunday, November 29, 2009
Saturday, November 14, 2009
എന്റെ ബ്ലോഗ്‌ പരാക്രമങ്ങൾ
എന്റെ ബ്ലോഗ്‌ മുത്തപ്പാ ഞാൻ മടുത്തു എനിക്ക് മതിയായേ എനിക്ക് എന്തൊക്കെയോ തോനുന്നു.തല ഇങ്ങു ഊരി എടുത്തു നിലത്തടിച്ചാലോ എന്ന് വിചാരിക്കുവാ എന്താ സംഭവം എന്ന് വെച്ചാല് ഒരു ബ്ലോഗ്‌ തൂക്കി ഇട്ടിട്ടു മാസം രണ്ട് ആയെ ഇതുവരെ രണ്ടാമത് ഒരു പോസ്റ്റ്‌ പൂശാൻ പറ്റീല്ല്യ.കാലത്ത് മുഴുവൻ ആലോചിക്കും രാത്രി എത്ര ലക്ഷം ചിലവായാലും വേണ്ടില്ല ഒരു പോസ്റ്റ്‌ കഴുവേറ്റിട്ടെ ഉള്ളൂ എന്ന് അതിനു എങ്ങനാ ചുമ്മാ നോക്കി ഇരുന്നാ ബ്ലോഗില്‍ പോസ്റ്റ്‌ ആവുല്ല്യാലോ.നിക്ക് നിക്ക് അവന്റെ ഒരു ജാഡ എന്നാലോചിക്കാന്‍ വരട്ടെ ഞാൻ ഒന്ന് പറഞ്ഞ്‌ തീരട്ടെ എന്നിട്ട് പറയു.
സ്വന്തമായി ലാപ്ട്ടോപ്പും നെറ്റും ആവശ്യത്തില്‍ അധികം സമയവും ഉള്ള അല്ലെങ്ങി ഓഫീസിൽ തന്നെ ഇരുന്നു ചാറ്റാനും ബ്ലോഗ്ഗാനും സൌകര്യങ്ങള്‍ ഉള്ളവർ ഭാഗ്യവാന്മാർ കാരണം ബ്ലോഗുരാജ്യം അവർക്കുള്ളതാകുന്നു.നമുക്ക് കിട്ടിയ പണി സെയിൽസ്‌ കുറച്ചു കൂടി പോളിഷ് ചെയ്തു പറഞ്ഞാല്‍ മാർക്കറ്റിംഗ്‌ ടെക്നിക്കല്‍ ആയി പറഞ്ഞാൽ ഫീറ്റ്‌ ഓൺ സ്ട്രീറ്റ് തറ ആയി പറഞ്ഞാല്‍ തെണ്ടല്‍.ഈ കംബ്യുട്ടറിന്റെം ഫയലിന്റെം മുമ്പില്‍ ഇരിക്കാനുള്ള മടി കൊണ്ട് സ്വയം തിരഞെടുത്ത പണി ആണ്. അതു കൊണ്ട് എന്നാ ഓഫീസ് സമയത്ത് ആ പരിസരത്തെങ്ങാനും എന്റെ തല വെട്ടം കണ്ടാ തൊലഞ്ഞു.പിന്നെ പട്ടീടെ മുഖത്ത് പൂച്ചേനെ പിടിച്ചിട്ട പോല്യ ചീഫ് മാനേജരുടെ പ്രകടനം നവരസങ്ങളില്‍ ശ്രംഗാരം ഒഴിച്ച് എല്ലാം അഭിനയിച്ചു അവസാനം പുള്ളി ചുവപ്പ് കാര്‍ഡ്‌ എടുത്തു കാണിക്കും.സോറി എന്ന് പുറത്തും,തന്റെ ബെഡ്റൂംലേയ്ക്ക് അല്ലല്ലോടോ കൂവേ ഞാൻ കേറി വന്നത് എന്ന് മനസ്സിലും പറഞ്ഞ്‌ ഒരു കണക്കിന് ഊരി പോരും.അപ്പൊ ഓഫീസ് ടൈം നോ രക്ഷ പിന്നെ ഉള്ളത് താമസിക്കുന്ന റൂം ആണ്.
ഇവടെ ഞാൻ താമസിക്കുന്നത് ബാച്ചിലർ അക്കൊമഡേഷൻ എന്ന് അറിയപ്പെടുന്ന കാലിതൊഴുത്തിൽ ആണ്.മൊത്തം ഞങ്ങൾ ആറു പേരാണ് ഈ തൊഴുത്തിൽ ഇപ്പൊ നിലവിൽ ഈ ആറ് പേർക്കും കൂടി ആകെ ഉള്ളത് ഒരു ലാപ്ടോപ്.നമ്മടെ പാ‍ഞ്ചാലിനെക്കാളും കഷ്ട്ടാണ് അതിന്റ സ്ഥിതി പാഞ്ചാലിക്ക് ഒന്നുല്ലെങ്ങിലും നിയതമായ ഷിഫ്റ്റെങ്കിലു ഉണ്ടാര്‍ന്നു അഞ്ചു പേരും തമ്മില് ഒരു പരസ്പര ബഹുമാനം.ഇതിവടെ ചുമ്മാ കടിപിടി ആണ്.ഇനി നെറ്റ് കണക്ഷന്‍ മുൻകൂർ കാശു കൊടുക്കുന്ന സ്കീം ആണ് സൊ ഒണ്‍ലി ഇൻ വീക്കെന്റ്സ്‌.ഊഹിക്കാലോ ഓര്‍കുട്ടും ചാറ്റിങ്ങും മെയ്ലിങ്ങും ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് ബാക്കി അഞ്ചു പേരും ഒരു കരക്കടുക്കുമ്പോ പന്ത്രണ്ടു മണി ആവും അത് കഴിഞ്ഞേ ഈ ഹതഭാഗ്യന് കിട്ടു.നിനക്ക് മലയാളത്തില്‍ ഓണ്ടാക്കാനല്ലേ ഞങ്ങടെ ആവശ്യം കഴിഞ്ഞിട്ട് മതി നിന്റെ വട്ട് എന്നാണു ഏകഖണ്ഠമായ നിലപ്പാട് കുറ്റം പറയാൻ വയ്യല്ലോ ന്യായമായ കാര്യം .
ഇപ്പൊ നിങ്ങള് പറയും ഹ്മ്മ് പന്ത്രണ്ട് മണി എന്ന് പറയുമ്പോ രാത്രി ചെറുപ്പമല്ലേ എന്ന്.അതേ ശെരിയാണ് ഞാന്‍ ലാപ്ടോപ് എടുത്തു ലാപ്പില് വെച്ച് പണി തുടങ്ങും.ആകെ ഉള്ള ഒരു ടേബിൾ എന്ന് പറയാവുന്നതിന്റെ മുകളിൽ കഴിഞ്ഞ ലീവ്നു വീട്ടീന്ന് കൊണ്ട് വന്ന ചിപ്സ് പാക്കറ്റ് വരെ ഉണ്ട് അതുകൊണ്ടു ലാപ്പ് തന്നെ രക്ഷ.ഞാൻ പതുക്കെ ജിമെയില്‍ തുറക്കും ഏതേലും ഒരു കമന്റ്‌ ഉണ്ടാവും ഞാൻ പതുക്കെ(എല്ലാം പതുക്കെ ആണ് കേട്ടോ ഓര്‍ക്കണം)ആ ബ്ലോഗിലൊന്നു കയറി നോക്കും നോക്കുമ്പൊ നല്ല രസം വായിക്കാന്‍ ചിരിച്ചു ചിരിച്ചു പണി തീരും.ചിരി അല്ലേ രണ്ടാമത് ഒന്ന് വായിക്കാതെ എങ്ങനാ വീണ്ടും ഒരു റൌണ്ട് ആ പോസ്റ്റ്‌ വായിച്ചു താഴെ എത്തുമ്പോ ദേ കിടക്ക്ണ് അട്ത്ത പോസ്റ്റിന്റെ ടൈറ്റില്‍ അയ്യോ മുറ്റ് വായിക്കാതെ എങ്ങനാ സംഭവം ശകലം സങ്കടാ പ്രണയം!.അത് വായിച്ചു കഴിയുബ്ഴക്കും മനസ്സിന്റെ ഉള്ളില് ആരോ നഖം കൊണ്ട് മാന്തുന്ന പോലെ ഒരു ഫീലിംഗ്"അളിയാ ഇത് നിന്റെ കഥ തന്നെ അല്ലേ അല്‍പ്പസ്വല്‍പ്പം മാറ്റം ഉണ്ടെങ്കിലും"പിന്നെ ഓർമ്മകളിൽ ഒരു വള കിലുക്കം.നാട്ടിലാര്നെ അപ്പൊ രണ്ടു പെഗ്ഗ് മസ്റ്റാണ്.ഈ മുടിഞ്ഞ സ്ഥലത്ത് എവടെ കിട്ടാൻ എനിക്കാണേല്‍ സെന്റി പടം കണ്ടാ അല്ലേ കഥ വായിച്ച പിന്നെ കള്ള് കുടിക്കണം അതും ഒറ്റയ്ക്ക്.
കോയമ്പത്തൂര് പഠിക്കണ കാലത്ത് "വാലി"എന്ന ഒരു തമിഴ് പടം കാണാൻ പോയി അവസാനം അനിയൻ ചേട്ടനെ വെടി വെച്ച് കുളത്തിലിടുന്നു(കയ്യിലിരുപ്പിന്റെ ഗുണം കൊണ്ടാണ്)കുളത്തിൽ കിടന്നു വടി ആയ ചേട്ടന്റെ കുറേ ഡയലോഗ് ഉണ്ട് ആത്മഗതം അത് കേട്ട് സെന്റി ആയി ഒരു രക്ഷേം ഇല്ല്യ സമയം ഏകദേശം പത്തായി നേരെ തൊട്ടടുത്ത ബാറിലോട്ടു കേറി ഒരു പെഗ് രണ്ടു പെഗ് ഇല്ല്യ മറക്കാന്‍ പറ്റണില്ല.അവസാനം തലയിലെ നെറ്റ്‌വര്‍ക്ക് ഒക്കെ ജാം ആയി വന്നപ്ഴക്കും എത്രെണ്ണം എന്ന ഓര്‍മ്മ പോയി.ബില്ല് കൊട്ത്ത് കഴിഞ്ഞപ്പോ പോക്കറ്റില് ബസ്ക്കൂലി പോലും ഇല്ല്യ.ഇന്നത്തെ പോലെ മൊബൈലും,എ ടി എം കാര്‍ഡും ഒന്നും സാധാരണമല്ല.ഒരുവിധം പുറത്തിറങ്ങി ബസ്സ്‌സ്റ്റോപ്പ്‌ വരെ നടന്നു.ഫ്രീ ലിഫ്റ്റ്‌ കിട്ട്യാലോ കുറച്ചു നേരം നിന്ന് നോക്കി ഒരുത്തനേം കാണാനില്ല.കാലിനു ഒരു ബലക്ഷയം പോലെ നടന്നതിന്റെ ആണ് അല്ലാതെ ഫിറ്റായിട്ട് ഒന്നുമല്ല കേട്ടോ.സ്റ്റോപ്പിലെ സ്ലാബിലേക്ക് ഒന്ന് ചാഞ്ഞു.പിന്നെ കണ്ണ് തുറക്കുന്നത് കല പില സൌണ്ട് കേട്ട.പിള്ളേര് ബസ്സ്‌ കേറാന്‍ നിക്കുവാ സ്കൂളില്‍ പോകാന്‍ കൂട്ടത്തില്‍ ഓഫീസില്‍ പോണ ച്ചേട്ടന്മാർ ച്ചേച്ചിമാർ.എല്ലാരും ഇടക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കുന്നുണ്ട് നോട്ടത്തിൽ ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങൾ.പിച്ചക്കാര് ഇത്രേം മാന്യമായി ഡ്രസ്സ്‌ ഇട്ടു തുടങ്ങ്യോ?അതോ ഇനി ഭ്രാന്തൻ ആണോ?.ഈശ്വരാ എനിക്ക് ഇവടെ കിടന്നു ചാത്താ മതി ഞാൻ വീണ്ടും കണ്ണടച്ചു അത്രേം നേരം ഉണ്ടാര്‍ന്ന കെട്ടൊക്കെ പോയി.ജീവിതത്തിന്റെ അവസ്ഥകളെ കുറിച്ച് ഒരുപാട് ഉള്‍ക്കാഴ്ചകള്‍ ആ അഞ്ചു മിനിട്ട് കൊണ്ട് എനിക്ക് കിട്ടി. അവടെ തന്നെ കിടക്കാം എന്ന് വെച്ചാല് വയറ്റില്‍ ഒരു പാഞ്ചാരി മേളം മുറുകി വരുന്നുണ്ട് എങ്ങാനും ഒരു വാള് പണിഞ്ഞാ തൊലഞ്ഞു.മാത്രമല്ല കോളേജ്‌ ബസ്സ്‌ ഈ വഴി വരാനുള്ള എല്ലാ സാധ്യതയും ഉണ്ട് വാട്ടീസടിച്ചു കോളേജിൽ കയറിയതിനു ഒരിക്കൽ ഒരു അമ്മാവനെ ഡിപ്പർട്ട്‌മന്റ്‌ ഹെഡ്ഡിനു മുബിൽ ഇരുത്തി കൊടുത്തതാ നാടകം കഴിഞ്ഞ് ഇറങ്ങി അമ്മാവനെ വിട്ടു തിരിഞ്ഞപ്പൊ ദേ നിക്കണു മുന്നിൽ ഹെഡ്ഡ്‌.പരമ സാത്വികനായ മനുഷ്യൻ തൊളത്ത്‌ ഒരു തട്ടും തട്ടി ഒരു ഡയലോഗ് "അതെ അടുത്ത തവണ ഈ അമ്മാവൻ മതിയാവില്ല്യാട്ടൊ"അന്നേ തിരുമാനിച്ചതാ ഇനി ഒരിക്കലും ഈ നാടകം കളിക്കില്ല്യാന്ന്. എത്രയും പെട്ടന്നു ഇവടന്നു ഊരണം ഞാൻ തല പുകച്ചു.ഓടി ഒരു ബസ്സില്‍ കയറാം വെച്ചാല് കാശില്ല്യ അത് മാത്രല്ല ബസ്സ്‌ നിര്‍ത്തി എടുത്തു വരുമ്പഴക്കും എന്റെ മാനം കപ്പല് കേറും.അല്ല ഇനി ഇപ്പൊ കേറാന്‍ മാത്രം ഒന്നുല്ല്യ എന്നാലും വേണ്ട.പെട്ടന്ന് അങ്ങ് എണിറ്റു സോറി ഞാന്‍ അല്‍പ്പം ഉറങ്ങി പോയി എന്ന് ഒരു ഡയലോഗ് കീച്ചി ഒരു നില്‍പ്പങ്ങ് നിന്നാലോ ഞാന്‍ സാധാരണ ഇവട്യാ ഉറങ്ങാറ് എന്ന സ്റ്റൈലില്‍ വേണ്ട കൊച്ചു പെമ്പിള്ളേരുടെ ചിരി സഹിക്കാന്‍ മാത്രം തൊലികട്ടി അപ്പഴും ഇല്ല്യ.അങ്ങനെ ആകെ ഡൈല്യുട്ട് പരുവത്തില്‍ കര്‍ത്താവേ ഈ പാനപാത്രം എന്ന് വിളിച്ചു കിടക്കുമ്പോ കര്‍ത്താവ്‌ ഒരു കിളവനെ ഓട്ടോയില്‍ ബസ്സ്‌സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് പറഞ്ഞ്‌ വിട്ടിരിക്കുന്നു.ഓട്ടോ വന്നു നിന്നു കിളവന്‍ ഇറങ്ങി.ഞാൻ കണക്കു കൂട്ടി കിളവന്‍ കാശു കൊടുക്കുന്നു ഓട്ടോ സ്റ്റാര്‍ട്ട്‌ ആകുന്നു നീങ്ങുന്നു അതിന് ഇത്രേം സമയം കിടന്നിടത്തുന്നു എണിറ്റു ചാടി ഓട്ടോയില്‍ കയറാന്‍ എനിക്ക് ഇത്രേം സമയം എന്റെ ടൈമിംഗ് തെറ്റിയില്ല.ഡ്രൈവന്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോ നീങ്ങി തുടങ്ങിയ ഓട്ടോയില്‍ എവിടെ നിന്നോ ഒരുത്തന്‍ പൊട്ടി വീണിരിക്കുന്നു.ഹോസ്റ്റലില്‍ ഇറക്കി അയാള് കൂലി ആയി ഒരു 100ന്റെ പച്ച നോട്ടും മേടിച്ചു.കര്‍ത്താവ്‌ പറഞ്ഞ്‌ വിട്ടതല്ലേ പേശാന്‍ പോയില്ല.കുളിച്ചു കോളേജില്‍ പോകാന്‍ റെഡി ആയി കൊട്ടും ടൈയും ഒക്കെ തൂക്കി കണ്ണാടീലു നോക്കി കുറച്ചു നേരം നിന്നു.ഒരു രണ്ടു മണിക്കൂര്‍ മുമ്പത്തെ ഞാനും ഇപ്പഴത്തെ രൂപവും നോക്കി പലതും ആലോചിച്ചു.മനസ്സില്‍ പെന്‍ഷന്‍ കാശും കൊടുത്തു മകനെ പഠിക്കാന്‍ വിട്ട അമ്മയുടെ രൂപം ഓര്മ വന്നപ്പോ കണ്ണിന്റെ കോണില് ഒരു തരിപ്പ് അത്രക്കായാലും പറ്റില്ല്യാലോ ഒരു പെഗ് കൂടി അടിച്ചു തരിപ്പ് മാറ്റി അന്ന് പോയില്ല കോളേജിൽ.
പറഞ്ഞ്‌ പറഞ്ഞ്‌ വഴി തെറ്റി അപ്പൊ പറഞ്ഞതു വന്നത് സെന്റി ആയാ കള്ളടിക്കാന്‍ ഇവടെ നിവര്‍ത്തി ഇല്ല അപ്പൊ പിന്നെ ആത്മ്മവിനു ഒരു പുക കൊടുക്കണം അങ്ങനെ സിഗ്ററ്റ് വലിച്ചു ഗഹനമായി ആലോചിച്ചു കുറച്ചു നേരം.ഇനി ഇതിനിപ്പോ ഒരു കമന്റ്‌ ഇടാതെ എങ്ങനാ കമന്റ്‌ വിന്‍ഡോ തുറക്കുമ്പോ കിടക്ക്ണ്പാരാവാരം പോലെ ചില ക്ലാസ്സ്‌ പേരുകള്‍ തുറന്നു നോക്കാതെ എങ്ങനാ നേരേ അതിനകത്തോട്ടു ചാടും.നോക്കുമ്പോ പിടിച്ചതിനും വലുതാണ്‌ അളയില് പിന്നേ ആ ബ്ലോഗു മുഴവനും വായിച്ചു.ഇനി കമെന്റണം വീണ്ടും കമന്റ്‌ വിന്‍ഡോ ഇത്തവണ ആദ്യം തന്നെ ഒരു പെങ്കോച്ചിന്റെ കമ്മെന്റ് ഒന്ന് കയറി നോക്കാതെ എങ്ങനാ ലേഡീസ്‌ ഫസ്റ്റ് എന്നാണല്ലോ.ആ ബ്ലോഗിലും കയറി അതും തീര്‍ത്ത് അടുത്ത സിഗ്ററ്റ് കത്തിച്ചു പുറത്ത് ഇറങ്ങ്യാല്‍ വെളിയില്‍ കിടക്കണ കാറുകള്‍ ഒക്കെ എനിക്ക് വ്യക്തമായി കാണാം.രാത്രി യൌവ്വനവും മദ്ധ്യവയസ്സും ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് കുഴീലേക്കു ഏകദേശം തല വരെ നീട്ടി മോനെ വിനുവേ അപ്പൂപ്പന്‍ പോയിട്ട് നാളെ വരാം എന്ന ലൈനില്‍ ഇരിപ്പുണ്ടാവും ഏകദേശം ഒരു 4മണി.ലാപ്ടോപ് തിരിച്ചു കൊണ്ട് വെക്കുമ്പോ സഹമുറിയന്‍ എങ്ങാനും എഴുന്നേറ്റാല്‍ പിറ്റേ ദിവസം ഓഫീസില്‍ അവന്റെ പ്രൊഡക്ടിവിറ്റി കുറഞ്ഞതിന്റെ കാരണം വരെ ഈ ഞാനായി.അങ്ങനെ സഹമുറിയന്‍മാരുടെ പ്രൊഡക്ടിവിറ്റി കുറഞ്ഞിട്ടും എന്റെ ബ്ലോഗു മാത്രം തുടങ്ങിയട്ത് തന്ന്യാ.
ഇനി പറ ഈ ബ്ലോഗ്‌ എന്ന് പറയണത് എനിക്ക് പറഞ്ഞിട്ടുള്ള പണി ആണോ.ഇപ്പൊ നിങ്ങള് ആലോചിക്കുന്നത് എന്താണ് എന്ന് എനിക്കറിയാം സ്വന്തമായി ലാപ്ടോപ്പും നെറ്റും ഉണ്ടാര്‍ന്നെ ഇവനങ്ങു ബ്ലോഗ്‌ എഴുതി കിളിച്ചേനെ എന്നല്ലേ ആ ഒരു ചോദ്യം എന്റെ മനസ്സിലും ഇല്ലാതില്ല എന്നാലും ശാരീരികം(ഫിസിക്കല്‍)കഴിഞ്ഞാണല്ലോ മാനസികം(മെന്റല്‍)ഏത്‌?.
സ്വന്തമായി ലാപ്ട്ടോപ്പും നെറ്റും ആവശ്യത്തില്‍ അധികം സമയവും ഉള്ള അല്ലെങ്ങി ഓഫീസിൽ തന്നെ ഇരുന്നു ചാറ്റാനും ബ്ലോഗ്ഗാനും സൌകര്യങ്ങള്‍ ഉള്ളവർ ഭാഗ്യവാന്മാർ കാരണം ബ്ലോഗുരാജ്യം അവർക്കുള്ളതാകുന്നു.നമുക്ക് കിട്ടിയ പണി സെയിൽസ്‌ കുറച്ചു കൂടി പോളിഷ് ചെയ്തു പറഞ്ഞാല്‍ മാർക്കറ്റിംഗ്‌ ടെക്നിക്കല്‍ ആയി പറഞ്ഞാൽ ഫീറ്റ്‌ ഓൺ സ്ട്രീറ്റ് തറ ആയി പറഞ്ഞാല്‍ തെണ്ടല്‍.ഈ കംബ്യുട്ടറിന്റെം ഫയലിന്റെം മുമ്പില്‍ ഇരിക്കാനുള്ള മടി കൊണ്ട് സ്വയം തിരഞെടുത്ത പണി ആണ്. അതു കൊണ്ട് എന്നാ ഓഫീസ് സമയത്ത് ആ പരിസരത്തെങ്ങാനും എന്റെ തല വെട്ടം കണ്ടാ തൊലഞ്ഞു.പിന്നെ പട്ടീടെ മുഖത്ത് പൂച്ചേനെ പിടിച്ചിട്ട പോല്യ ചീഫ് മാനേജരുടെ പ്രകടനം നവരസങ്ങളില്‍ ശ്രംഗാരം ഒഴിച്ച് എല്ലാം അഭിനയിച്ചു അവസാനം പുള്ളി ചുവപ്പ് കാര്‍ഡ്‌ എടുത്തു കാണിക്കും.സോറി എന്ന് പുറത്തും,തന്റെ ബെഡ്റൂംലേയ്ക്ക് അല്ലല്ലോടോ കൂവേ ഞാൻ കേറി വന്നത് എന്ന് മനസ്സിലും പറഞ്ഞ്‌ ഒരു കണക്കിന് ഊരി പോരും.അപ്പൊ ഓഫീസ് ടൈം നോ രക്ഷ പിന്നെ ഉള്ളത് താമസിക്കുന്ന റൂം ആണ്.
ഇവടെ ഞാൻ താമസിക്കുന്നത് ബാച്ചിലർ അക്കൊമഡേഷൻ എന്ന് അറിയപ്പെടുന്ന കാലിതൊഴുത്തിൽ ആണ്.മൊത്തം ഞങ്ങൾ ആറു പേരാണ് ഈ തൊഴുത്തിൽ ഇപ്പൊ നിലവിൽ ഈ ആറ് പേർക്കും കൂടി ആകെ ഉള്ളത് ഒരു ലാപ്ടോപ്.നമ്മടെ പാ‍ഞ്ചാലിനെക്കാളും കഷ്ട്ടാണ് അതിന്റ സ്ഥിതി പാഞ്ചാലിക്ക് ഒന്നുല്ലെങ്ങിലും നിയതമായ ഷിഫ്റ്റെങ്കിലു ഉണ്ടാര്‍ന്നു അഞ്ചു പേരും തമ്മില് ഒരു പരസ്പര ബഹുമാനം.ഇതിവടെ ചുമ്മാ കടിപിടി ആണ്.ഇനി നെറ്റ് കണക്ഷന്‍ മുൻകൂർ കാശു കൊടുക്കുന്ന സ്കീം ആണ് സൊ ഒണ്‍ലി ഇൻ വീക്കെന്റ്സ്‌.ഊഹിക്കാലോ ഓര്‍കുട്ടും ചാറ്റിങ്ങും മെയ്ലിങ്ങും ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് ബാക്കി അഞ്ചു പേരും ഒരു കരക്കടുക്കുമ്പോ പന്ത്രണ്ടു മണി ആവും അത് കഴിഞ്ഞേ ഈ ഹതഭാഗ്യന് കിട്ടു.നിനക്ക് മലയാളത്തില്‍ ഓണ്ടാക്കാനല്ലേ ഞങ്ങടെ ആവശ്യം കഴിഞ്ഞിട്ട് മതി നിന്റെ വട്ട് എന്നാണു ഏകഖണ്ഠമായ നിലപ്പാട് കുറ്റം പറയാൻ വയ്യല്ലോ ന്യായമായ കാര്യം .
ഇപ്പൊ നിങ്ങള് പറയും ഹ്മ്മ് പന്ത്രണ്ട് മണി എന്ന് പറയുമ്പോ രാത്രി ചെറുപ്പമല്ലേ എന്ന്.അതേ ശെരിയാണ് ഞാന്‍ ലാപ്ടോപ് എടുത്തു ലാപ്പില് വെച്ച് പണി തുടങ്ങും.ആകെ ഉള്ള ഒരു ടേബിൾ എന്ന് പറയാവുന്നതിന്റെ മുകളിൽ കഴിഞ്ഞ ലീവ്നു വീട്ടീന്ന് കൊണ്ട് വന്ന ചിപ്സ് പാക്കറ്റ് വരെ ഉണ്ട് അതുകൊണ്ടു ലാപ്പ് തന്നെ രക്ഷ.ഞാൻ പതുക്കെ ജിമെയില്‍ തുറക്കും ഏതേലും ഒരു കമന്റ്‌ ഉണ്ടാവും ഞാൻ പതുക്കെ(എല്ലാം പതുക്കെ ആണ് കേട്ടോ ഓര്‍ക്കണം)ആ ബ്ലോഗിലൊന്നു കയറി നോക്കും നോക്കുമ്പൊ നല്ല രസം വായിക്കാന്‍ ചിരിച്ചു ചിരിച്ചു പണി തീരും.ചിരി അല്ലേ രണ്ടാമത് ഒന്ന് വായിക്കാതെ എങ്ങനാ വീണ്ടും ഒരു റൌണ്ട് ആ പോസ്റ്റ്‌ വായിച്ചു താഴെ എത്തുമ്പോ ദേ കിടക്ക്ണ് അട്ത്ത പോസ്റ്റിന്റെ ടൈറ്റില്‍ അയ്യോ മുറ്റ് വായിക്കാതെ എങ്ങനാ സംഭവം ശകലം സങ്കടാ പ്രണയം!.അത് വായിച്ചു കഴിയുബ്ഴക്കും മനസ്സിന്റെ ഉള്ളില് ആരോ നഖം കൊണ്ട് മാന്തുന്ന പോലെ ഒരു ഫീലിംഗ്"അളിയാ ഇത് നിന്റെ കഥ തന്നെ അല്ലേ അല്‍പ്പസ്വല്‍പ്പം മാറ്റം ഉണ്ടെങ്കിലും"പിന്നെ ഓർമ്മകളിൽ ഒരു വള കിലുക്കം.നാട്ടിലാര്നെ അപ്പൊ രണ്ടു പെഗ്ഗ് മസ്റ്റാണ്.ഈ മുടിഞ്ഞ സ്ഥലത്ത് എവടെ കിട്ടാൻ എനിക്കാണേല്‍ സെന്റി പടം കണ്ടാ അല്ലേ കഥ വായിച്ച പിന്നെ കള്ള് കുടിക്കണം അതും ഒറ്റയ്ക്ക്.
കോയമ്പത്തൂര് പഠിക്കണ കാലത്ത് "വാലി"എന്ന ഒരു തമിഴ് പടം കാണാൻ പോയി അവസാനം അനിയൻ ചേട്ടനെ വെടി വെച്ച് കുളത്തിലിടുന്നു(കയ്യിലിരുപ്പിന്റെ ഗുണം കൊണ്ടാണ്)കുളത്തിൽ കിടന്നു വടി ആയ ചേട്ടന്റെ കുറേ ഡയലോഗ് ഉണ്ട് ആത്മഗതം അത് കേട്ട് സെന്റി ആയി ഒരു രക്ഷേം ഇല്ല്യ സമയം ഏകദേശം പത്തായി നേരെ തൊട്ടടുത്ത ബാറിലോട്ടു കേറി ഒരു പെഗ് രണ്ടു പെഗ് ഇല്ല്യ മറക്കാന്‍ പറ്റണില്ല.അവസാനം തലയിലെ നെറ്റ്‌വര്‍ക്ക് ഒക്കെ ജാം ആയി വന്നപ്ഴക്കും എത്രെണ്ണം എന്ന ഓര്‍മ്മ പോയി.ബില്ല് കൊട്ത്ത് കഴിഞ്ഞപ്പോ പോക്കറ്റില് ബസ്ക്കൂലി പോലും ഇല്ല്യ.ഇന്നത്തെ പോലെ മൊബൈലും,എ ടി എം കാര്‍ഡും ഒന്നും സാധാരണമല്ല.ഒരുവിധം പുറത്തിറങ്ങി ബസ്സ്‌സ്റ്റോപ്പ്‌ വരെ നടന്നു.ഫ്രീ ലിഫ്റ്റ്‌ കിട്ട്യാലോ കുറച്ചു നേരം നിന്ന് നോക്കി ഒരുത്തനേം കാണാനില്ല.കാലിനു ഒരു ബലക്ഷയം പോലെ നടന്നതിന്റെ ആണ് അല്ലാതെ ഫിറ്റായിട്ട് ഒന്നുമല്ല കേട്ടോ.സ്റ്റോപ്പിലെ സ്ലാബിലേക്ക് ഒന്ന് ചാഞ്ഞു.പിന്നെ കണ്ണ് തുറക്കുന്നത് കല പില സൌണ്ട് കേട്ട.പിള്ളേര് ബസ്സ്‌ കേറാന്‍ നിക്കുവാ സ്കൂളില്‍ പോകാന്‍ കൂട്ടത്തില്‍ ഓഫീസില്‍ പോണ ച്ചേട്ടന്മാർ ച്ചേച്ചിമാർ.എല്ലാരും ഇടക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കുന്നുണ്ട് നോട്ടത്തിൽ ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങൾ.പിച്ചക്കാര് ഇത്രേം മാന്യമായി ഡ്രസ്സ്‌ ഇട്ടു തുടങ്ങ്യോ?അതോ ഇനി ഭ്രാന്തൻ ആണോ?.ഈശ്വരാ എനിക്ക് ഇവടെ കിടന്നു ചാത്താ മതി ഞാൻ വീണ്ടും കണ്ണടച്ചു അത്രേം നേരം ഉണ്ടാര്‍ന്ന കെട്ടൊക്കെ പോയി.ജീവിതത്തിന്റെ അവസ്ഥകളെ കുറിച്ച് ഒരുപാട് ഉള്‍ക്കാഴ്ചകള്‍ ആ അഞ്ചു മിനിട്ട് കൊണ്ട് എനിക്ക് കിട്ടി. അവടെ തന്നെ കിടക്കാം എന്ന് വെച്ചാല് വയറ്റില്‍ ഒരു പാഞ്ചാരി മേളം മുറുകി വരുന്നുണ്ട് എങ്ങാനും ഒരു വാള് പണിഞ്ഞാ തൊലഞ്ഞു.മാത്രമല്ല കോളേജ്‌ ബസ്സ്‌ ഈ വഴി വരാനുള്ള എല്ലാ സാധ്യതയും ഉണ്ട് വാട്ടീസടിച്ചു കോളേജിൽ കയറിയതിനു ഒരിക്കൽ ഒരു അമ്മാവനെ ഡിപ്പർട്ട്‌മന്റ്‌ ഹെഡ്ഡിനു മുബിൽ ഇരുത്തി കൊടുത്തതാ നാടകം കഴിഞ്ഞ് ഇറങ്ങി അമ്മാവനെ വിട്ടു തിരിഞ്ഞപ്പൊ ദേ നിക്കണു മുന്നിൽ ഹെഡ്ഡ്‌.പരമ സാത്വികനായ മനുഷ്യൻ തൊളത്ത്‌ ഒരു തട്ടും തട്ടി ഒരു ഡയലോഗ് "അതെ അടുത്ത തവണ ഈ അമ്മാവൻ മതിയാവില്ല്യാട്ടൊ"അന്നേ തിരുമാനിച്ചതാ ഇനി ഒരിക്കലും ഈ നാടകം കളിക്കില്ല്യാന്ന്. എത്രയും പെട്ടന്നു ഇവടന്നു ഊരണം ഞാൻ തല പുകച്ചു.ഓടി ഒരു ബസ്സില്‍ കയറാം വെച്ചാല് കാശില്ല്യ അത് മാത്രല്ല ബസ്സ്‌ നിര്‍ത്തി എടുത്തു വരുമ്പഴക്കും എന്റെ മാനം കപ്പല് കേറും.അല്ല ഇനി ഇപ്പൊ കേറാന്‍ മാത്രം ഒന്നുല്ല്യ എന്നാലും വേണ്ട.പെട്ടന്ന് അങ്ങ് എണിറ്റു സോറി ഞാന്‍ അല്‍പ്പം ഉറങ്ങി പോയി എന്ന് ഒരു ഡയലോഗ് കീച്ചി ഒരു നില്‍പ്പങ്ങ് നിന്നാലോ ഞാന്‍ സാധാരണ ഇവട്യാ ഉറങ്ങാറ് എന്ന സ്റ്റൈലില്‍ വേണ്ട കൊച്ചു പെമ്പിള്ളേരുടെ ചിരി സഹിക്കാന്‍ മാത്രം തൊലികട്ടി അപ്പഴും ഇല്ല്യ.അങ്ങനെ ആകെ ഡൈല്യുട്ട് പരുവത്തില്‍ കര്‍ത്താവേ ഈ പാനപാത്രം എന്ന് വിളിച്ചു കിടക്കുമ്പോ കര്‍ത്താവ്‌ ഒരു കിളവനെ ഓട്ടോയില്‍ ബസ്സ്‌സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് പറഞ്ഞ്‌ വിട്ടിരിക്കുന്നു.ഓട്ടോ വന്നു നിന്നു കിളവന്‍ ഇറങ്ങി.ഞാൻ കണക്കു കൂട്ടി കിളവന്‍ കാശു കൊടുക്കുന്നു ഓട്ടോ സ്റ്റാര്‍ട്ട്‌ ആകുന്നു നീങ്ങുന്നു അതിന് ഇത്രേം സമയം കിടന്നിടത്തുന്നു എണിറ്റു ചാടി ഓട്ടോയില്‍ കയറാന്‍ എനിക്ക് ഇത്രേം സമയം എന്റെ ടൈമിംഗ് തെറ്റിയില്ല.ഡ്രൈവന്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോ നീങ്ങി തുടങ്ങിയ ഓട്ടോയില്‍ എവിടെ നിന്നോ ഒരുത്തന്‍ പൊട്ടി വീണിരിക്കുന്നു.ഹോസ്റ്റലില്‍ ഇറക്കി അയാള് കൂലി ആയി ഒരു 100ന്റെ പച്ച നോട്ടും മേടിച്ചു.കര്‍ത്താവ്‌ പറഞ്ഞ്‌ വിട്ടതല്ലേ പേശാന്‍ പോയില്ല.കുളിച്ചു കോളേജില്‍ പോകാന്‍ റെഡി ആയി കൊട്ടും ടൈയും ഒക്കെ തൂക്കി കണ്ണാടീലു നോക്കി കുറച്ചു നേരം നിന്നു.ഒരു രണ്ടു മണിക്കൂര്‍ മുമ്പത്തെ ഞാനും ഇപ്പഴത്തെ രൂപവും നോക്കി പലതും ആലോചിച്ചു.മനസ്സില്‍ പെന്‍ഷന്‍ കാശും കൊടുത്തു മകനെ പഠിക്കാന്‍ വിട്ട അമ്മയുടെ രൂപം ഓര്മ വന്നപ്പോ കണ്ണിന്റെ കോണില് ഒരു തരിപ്പ് അത്രക്കായാലും പറ്റില്ല്യാലോ ഒരു പെഗ് കൂടി അടിച്ചു തരിപ്പ് മാറ്റി അന്ന് പോയില്ല കോളേജിൽ.
പറഞ്ഞ്‌ പറഞ്ഞ്‌ വഴി തെറ്റി അപ്പൊ പറഞ്ഞതു വന്നത് സെന്റി ആയാ കള്ളടിക്കാന്‍ ഇവടെ നിവര്‍ത്തി ഇല്ല അപ്പൊ പിന്നെ ആത്മ്മവിനു ഒരു പുക കൊടുക്കണം അങ്ങനെ സിഗ്ററ്റ് വലിച്ചു ഗഹനമായി ആലോചിച്ചു കുറച്ചു നേരം.ഇനി ഇതിനിപ്പോ ഒരു കമന്റ്‌ ഇടാതെ എങ്ങനാ കമന്റ്‌ വിന്‍ഡോ തുറക്കുമ്പോ കിടക്ക്ണ്പാരാവാരം പോലെ ചില ക്ലാസ്സ്‌ പേരുകള്‍ തുറന്നു നോക്കാതെ എങ്ങനാ നേരേ അതിനകത്തോട്ടു ചാടും.നോക്കുമ്പോ പിടിച്ചതിനും വലുതാണ്‌ അളയില് പിന്നേ ആ ബ്ലോഗു മുഴവനും വായിച്ചു.ഇനി കമെന്റണം വീണ്ടും കമന്റ്‌ വിന്‍ഡോ ഇത്തവണ ആദ്യം തന്നെ ഒരു പെങ്കോച്ചിന്റെ കമ്മെന്റ് ഒന്ന് കയറി നോക്കാതെ എങ്ങനാ ലേഡീസ്‌ ഫസ്റ്റ് എന്നാണല്ലോ.ആ ബ്ലോഗിലും കയറി അതും തീര്‍ത്ത് അടുത്ത സിഗ്ററ്റ് കത്തിച്ചു പുറത്ത് ഇറങ്ങ്യാല്‍ വെളിയില്‍ കിടക്കണ കാറുകള്‍ ഒക്കെ എനിക്ക് വ്യക്തമായി കാണാം.രാത്രി യൌവ്വനവും മദ്ധ്യവയസ്സും ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് കുഴീലേക്കു ഏകദേശം തല വരെ നീട്ടി മോനെ വിനുവേ അപ്പൂപ്പന്‍ പോയിട്ട് നാളെ വരാം എന്ന ലൈനില്‍ ഇരിപ്പുണ്ടാവും ഏകദേശം ഒരു 4മണി.ലാപ്ടോപ് തിരിച്ചു കൊണ്ട് വെക്കുമ്പോ സഹമുറിയന്‍ എങ്ങാനും എഴുന്നേറ്റാല്‍ പിറ്റേ ദിവസം ഓഫീസില്‍ അവന്റെ പ്രൊഡക്ടിവിറ്റി കുറഞ്ഞതിന്റെ കാരണം വരെ ഈ ഞാനായി.അങ്ങനെ സഹമുറിയന്‍മാരുടെ പ്രൊഡക്ടിവിറ്റി കുറഞ്ഞിട്ടും എന്റെ ബ്ലോഗു മാത്രം തുടങ്ങിയട്ത് തന്ന്യാ.
ഇനി പറ ഈ ബ്ലോഗ്‌ എന്ന് പറയണത് എനിക്ക് പറഞ്ഞിട്ടുള്ള പണി ആണോ.ഇപ്പൊ നിങ്ങള് ആലോചിക്കുന്നത് എന്താണ് എന്ന് എനിക്കറിയാം സ്വന്തമായി ലാപ്ടോപ്പും നെറ്റും ഉണ്ടാര്‍ന്നെ ഇവനങ്ങു ബ്ലോഗ്‌ എഴുതി കിളിച്ചേനെ എന്നല്ലേ ആ ഒരു ചോദ്യം എന്റെ മനസ്സിലും ഇല്ലാതില്ല എന്നാലും ശാരീരികം(ഫിസിക്കല്‍)കഴിഞ്ഞാണല്ലോ മാനസികം(മെന്റല്‍)ഏത്‌?.
Subscribe to:
Posts (Atom)
